ΛΕΞΙΚΟ ΒΟΤΑΝΙΚΩΝ ΟΡΩΝ
ΑΓΑΝΟ Ή ΑΘΕΡΑΣ είναι μια τριχόμορφη απόφυση του εξωτερικού λεπύρου ή των λεπίδων των
των ανθιδίων της οικ. Poaceae (Graminae), η οποία ξεκινά από την ράχη ή την κορυφή τους
ΑΓΓΕΙΟΣΠΕΡΜΑ είναι μια υποδιαίρεση των σπερματοφύτων. Τα φυτά αυτά αποτελούνται από
την ρίζα, τον βλαστό, τους οφθαλμούς, τα φύλλα, τους καρπούς και τα
σπέρματα. Τα αγγειόσπερμα είναι ανώτερα φυτά καθώς έχουν εμφανείς σπόρους
(σπέρματα) και εντυπωσιακά τις περισσότερες φορές άνθη. Βιολογικά
χαρακτηρίζονται από τη διπλή γονιμοποίηση καθώς και από τον κλειστό
καρπό. Ανάλογα με τον αριθμό των κοτυληδόνων που έχουν οι σπόροι τους
χωρίζονται σε μονοκοτυλήδονα και δικοτυλήδονα. Στα αγγειόσπερμα φυτά το
λεύκωμα στο εσωτερικό του σπόρου σχηματίζεται κατά τη γονιμοποίηση. Άλλο
βασικό χαρακτηριστικό που δεν διακρίνεται με γυμνό μάτι έχει να κάνει με
την εσωτερική εξέλιξη του κόκκου της γύρης. Στα αγγειόσπερμα ο κόκκος
αυτός υφίσταται μόνο μία διαίρεση και ένα μόνο κύτταρο μετέχει στη
γονιμοποίηση. Τα αγγειόσπερμα φυτά χαρακτηρίζονται επίσης από τη μορφή
της ρίζας, των φύλλων και του βλαστού αλλά το κύριο χαρακτηριστικό τους
είναι τα άνθη. Η διάρκεια ζωής τους κρατάει από λίγες εβδομάδες μέχρι και
χιλιετίες. Τα περισσότερα είναι ποώδη αλλά και αρκετά ξυλώδη, όπως δέντρα
και θάμνοι
ΑΓΚΑΘΙ είναι ένα αιχμηρό προστατευτικό όργανο πάνω στον βλαστό (στην ουσία
τροποποιημένο φύλλο), το οποίο όταν αποσπάται αφήνει μια ουλή
ΑΓΚΑΘΩΤΑ ΦΥΛΛΑ είναι τα φύλλα τα οποία φέρουν στο περίγραμμά τους αγκάθια.
ΑΔΕΝΕΣ Μονάδα από ένα ή περισσότερα κύτταρα (εξωτερικά ή εσωτερικά του φυτού) με
κύρια λειτουργία την έκκριση μίας χημικής ουσίας ή ουσιών. Οι
αδενώδεις τρίχες και τα νεκτάρια είναι χαρακτηριστικοί εξωτερικοί αδένες
και οι ρητινοφόροι αγωγοί του γένους Pinus είναι χαρακτηριστικοί
εσωτερικοί αδένες.
ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ φύλλο είναι το φύλλο που δεν παρουσιάζει εντομές ή παρουσιάζει
εντομές που δεν φτάνουν μέχρι το μεσαίο νεύρο.
ΑΔΙΑΡΡΗΚΤΟΣ λέγεται ο καρπός που δεν διαρρηγνύεται στην ωρίμανση για να απελευθερώσει
το σπέρμα και είναι συνήθως μονόσπερμος.
ΑΔΡΟΤΡΙΧΑ λέγονται τα φυτικά όργανα που καλύπτονται από τρίχες σκληρές
ΑΕΙΘΑΛΗ Ή ΑΕΙΦΥΛΛΑ φυτά είναι τα πολυετή φυτά (δένδρα ή θάμνοι)των οποίων το φύλλωμα
δεν πέφτει κατά την διάρκεια του χειμώνα
ΑΙΘΕΡΙΑ ΕΛΑΙΑ είναι οι πτητικές αρωματικές ουσίες των φυτών
ΑΚΑΥΛΟ ονομάζεται το φυτό το οποίο δεν φέρει βλαστό, εκτός από τον ανθοφόρο
Άξονα, τα φύλλα και η ανθοταξία εκφύονται από το επίπεδο του εδάφους.
ΑΚΕΡΑΙΟ ΦΥΛΛΟ Ή ΣΤΊΓΜΑ είναι το φύλλο ή το στίγμα που το περίγραμμά τους δεν φέρει
εντομές
ΑΚΙΔΩΤΟ λέγεται το φύλλο που στην άκρη που καταλήγει σε ακίδα.
ΑΚΡΟΚΟΙΛΟ φύλλο, το φύλλο του οποίου το άκρο είναι κοίλο.
ΑΚΡΟΤΟΜΟ φύλλο, το φύλλο του οποίου το άκρο είναι απότομα κομμένο.
ΑΚΤΙΝΩΤΟ Ή ΑΚΤΙΝΟΜΟΡΦΟ άνθος είναι το συμμετρικό άνθος, το οποίο χωρίζεται σε δύο ίσα
μέρη από όλα τα επίπεδα τα οποία διέρχονται δια μέσου του άξονά του.
ΑΚΥΚΛΙΚΗ Ή ΣΠΕΙΡΟΕΙΔΗΣ διάταξη του περιανθίου, των στημόνων ή των καρποφύλλων είναι η
μη διάταξη των οργάνων αυτών σε κύκλους.
ΑΛΟΦΥΤΟ είναι το φυτό που φυτρώνει σε αλατούχα εδάφη
ΑΜΒΛΥ φύλλο, το φύλλο του οποίου το άκρο είναι στρογγυλό.
ΑΜΙΣΧΟ Ή ΕΠΙΦΥΕΣ φύλλο, το φύλλο εκείνο του οποίου το έλασμα φύεται από το βλαστό
χωρίς την παρεμβολή μίσχου.
ΑΜΦΙΒΙΑ ονομάζονται τα φυτά τα οποία φυτρώνουν και στο χώμα και στο νερό
ΑΜΦΙΚΑΡΠΑ ονομάζονται τα φυτά που παράγουν 2 είδη καρπών, ένα πάνω από το έδαφος
και ένα κάτω από το έδαφος.
ΑΝΕΜΟΓΑΜΑ Ονομάζονται τα φυτά στα οποία η μεταφορά της γύρις γίνεται με τον άνεμο.
Τα φυτά αυτά συνήθως παράγουν μεγάλες ποσότητες γύρις
ΑΝΘΗ ΑΡΡΕΝΑ είναι τα άνθη τα οποία φέρουν μόνον στήμονες
ΑΝΘΗ ΔΙΓΕΝΗ Άνθη που έχουν στήμονες και καρπόφυλλα. Τα διγενή άνθη, όταν φέρουν όλα
τα δομικά στοιχεία (σέπαλα, πέταλα, στήμονες και καρπόφυλλα), λέγονται
ακέραια
ΑΝΘΗ ΘΗΛΕΑ είναι τα άνθη που φέρουν μόνον καρπόφυλλα
ΑΝΘΗ ΜΟΝΟΓΕΝΗ Άνθη με αναπαραγωγικά όργανα ενός μόνο γένους (αρσενικά η θηλυκά)
ΑΝΘΗΡΑΣ λέγεται το πάνω μέρος του στήμονα που αποτελείται από τους γυρεοσάκκους
και τον συνοχέα. Κανονικά οι γυρεόσακκοι είναι 4 (στην οικογένεια
Malvaceae 2). Ανάλογα με την θέση που είναι ενωμένος με το νήμα του
στήμονα, ο ανθήρας έχει και διαφορετικό όνομα (basiflex, centriflex,
dorsiflex κλπ)
ΑΝΘΟΣ Όργανο αναπαραγωγής των σπερματοφύτων. Το άνθος στα αγγειόσπερμα
συνίσταται από τους στήμονες και τα καρπόφυλλα. Αποτελείται συνήθως από
ένα ανθικό άξονα ή ανθοδόχη και από περιάνθια μη αναπαραγωγικά μέρη
(σέπαλα και πέταλα) που περιβάλλουν τους στήμονες και τα καρπόφυλλα. Στα
γυμνόσπερμα τα αναπαραγωγικά όργανα φέρονται συνήθως σε ειδικούς
ταξιανθικούς σχηματισμούς, τους κώνους, οι οποίοι διακρίνονται σε
μικροκώνους (αρσενικά άνθη) και σε μακροκώνους (θηλυκά άνθη).
ΑΝΘΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ είναι ο τύπος ο οποίος αποδίδει την σχέση και την κατασκευή των ανθικών
οργάνων π.χ. (* ή + ή / )*Κ5Σ5Α5+5Γ(2). (* =άνθος ακτινόμορφο ή +=άνθος με 2
επίπεδα συμμετρίας ή /= άνθο ζυγόμορφο) Κ=κάλυκας, Σ=στεφάνη, Α= αριθμός
στημόνων, Γ=αριθμός των καρποφύλλων της ωοθήκης. Στο παράδειγμα το άνθος
είναι ακτινόμορφο, έχει 5 σέπαλα, 5 πέταλα, 10 στήμονες σε 2 σπονδύλους
(επίπεδα) και ωοθήκη με 2 καρπόφυλλα.
ΑΝΘΟΔΟΧΗ Ή ΥΠΑΝΘΙΟ είναι η βάση από την οποία φύονται τα διάφορα μέρη του άνθους.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ φύλλα, τα φύλλα τα οποία εκφύονται ανά 2 το ένα απέναντι από το άλλο σε
κάθε γόνατο.
ΑΝΤΩΟΕΙΔΕΣ φύλλο, το φύλλο το οποίο έχει τη μορφή αυγού, με το στενότερο μέρος στη
βάση του.
ΑΝΤΙΠΕΤΑΛΙΟΙ ΣΤΗΜΟΝΕΣ είναι οι στήμονες που εκφύονται αντίθετα από τα πέταλα.
ΑΝΤΙΣΕΠΑΛΙΟΙ ΣΤΗΜΟΝΕΣ είναι οι στήμονες που εκφύονται αντίθετα από τα σέπαλα.
ΑΝΤΩΟΕΙΔΕΣ ΦΥΛΛΟ είναι το φύλλο που έχει την μορφή αυγού, με το στενότερο μέρος στην
βάση του.
ΑΟΠΛΑ φυτά, τα φυτά που δεν έχουν αγκάθια.
ΑΠΕΤΑΛΑ ονομάζονται τα άνθη που δεν έχουν πέταλα.
ΑΠΟΚΑΡΠΗ ΩΟΘΗΚΗ είναι η ωοθήκη στην οποία κάθε καρπόφυλλο έχει ξεχωριστό ύπερο.
ΑΠΛΕΣ ΒΟΤΡΥΩΔΕΙΣ ταξιανθίες είναι οι ταξιανθίες οι οποίες έχουν ένα κύριο άξονα και
σε
αρκετές περιπτώσεις υπάρχουν και πλευρικοί άξονες που δεν διακλαδίζονται στην συνέχεια.
ΑΠΛΟ ΠΕΡΙΑΝΘΙΟ Ή ΠΕΡΙΓΟΝΙΟ είναι το περιάνθιο το οποίο αποτελείται από μη
διαφοροποιημένα μέρη, τα τέπαλα, εάν το χρώμα του περιγονίου είναι
πράσινο, τότε λέγεται καλυκοειδές, εάν το χρώμα του περιγονίου είναι
λευκό ή έγχρωμο τότε λέγεται στεφανοειδές.
ΑΠΛΟ ΦΥΛΛΟ είναι το αδιαίρετο φύλλο.
ΑΡΡΑΓΗΣ Ή ΑΔΙΑΡΡΗΚΤΟΣ είναι ο καρπός ο οποίος πέφτει ολόκληρος στην ωρίμανση.
ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΑΝΘΟΣ είναι το άνθος το οποίο φέρει μόνον στήμονες
ΑΡΤΙΟΛΗΚΤΟ ΠΤΕΡΩΤΟ φύλλο, το οποίο έχει ζυγό αριθμό φυλλαρίων.
ΑΣΠΙΔΟΕΙΔΕΣ ΦΥΛΛΟ, το φύλλο που έχει μορφή ασπίδας και ο μίσχος φύεται κάτω από την
επιφάνειά του και όχι από από ένα άκρο του ελάσματός του.
ΑΣΥΜΜΕΤΡΟ ΑΝΘΟΣ, το άνθος που δεν έχει κανένα επίπεδο συμμετρίας.
ΑΤΕΛΕΣ ΑΝΘΟΣ το άνθος που δεν έχει όλα τα σπονδυλώματα, δηλαδή σέπαλα, πέταλα,
στήμονες ή ύπερο.
ΑΥΤΟΓΑΜΟ είναι το φυτό που γονιμοποιείται από την γύρι του ίδιου του άνθους.
ΑΥΤΟΠΟΛΥΠΛΟΕΙΔΗ ονομάζονται τα φυτά στα οποία ο αριθμός των χρωματοσωμάτων τους είναι
πολλαπλάσιος του βασικού. πχ. 3×, 4×, κλπ.
ΑΥΤΟΤΡΟΦΟ είναι το φυτό το οποίο είναι ανεξάρτητο από άλλα και συνθέτει μόνο του
τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
ΑΧΑΙΝΙΟ καρπός απλός, αδιάρρηκτος ξηρός, του οποίου το περικάρπιο δεν συμφύεται
με το σπέρμα και προέρχεται από επιφυή, μονόχωρη, με ένα καρπόφυλλο
ωοθήκη.
ΒΑΘΥΣΧΙΔΕΣ ΦΥΛΛΟ ονομάζεται το φύλλο το οποίο έχειβαθειές εντομές ή κόλπους,
οι οποίοι δεν φθάνουν μέχρι το κεντρικό νεύρο.
ΒΑΛΒΙΔΕΣ ΚΑΡΠΩΝ Ή ΑΝΘΗΡΩΝ είναι τα τμήματα στα οποία σχίζονται οι διαρρηκτοί καρποί ή
οι ανθήρες.
ΒΕΛΟΕΙΔΕΣ φύλλο, το φύλλο του οποίου το έλασμα μοιάζει σαν αιχμή βέλους.
ΒΕΛΟΝΟΕΙΔΕΣ ΦΥΛΛΟ είναι το φύλλο του οποίου το έλασμα είναι σαν αιχμή βέλους.
ΒΛΑΣΤΟΓΕΝΕΣ ΦΥΛΛΟ Ή ΕΠΙΦΥΕΣ, το φύλλο που δεν έχει μίσχο και το έλασμά του εφάπτεται
πάνω στο βλαστό.
ΒΛΑΣΤΟΣ είναι ο φυλλοφόρος άξονας των φυτών ο οποίος συνήθως βρίσκεται πάνω από το
έδαφος και αποτελεί τον σκελετό ανάπτυξης του φυτού. έχει συνήθως σχήμα κυλινδρικό και
συνεισφέρει μηχανικά στην στήριξη των φύλλων, των ανθέων και των καρπών, αποτελεί δε συνέχεια
της ρίζας. Ο βλαστός είναι ο κύριος αγωγός μεταφοράς θρεπτικών ουσιών από τις ρίζες στα φύλλα και
επίσης ο αγωγός μεταφοράς των προϊ'οντων της φωτοσύνθεσης στα διάφορα μέρη του φυτού.
Υπάρχουν 2 τύποι ανάπτυξης του βλαστού, ο μονοποδιακός και συμποδιακός.
ΒΛΕΦΑΡΙΔΕΣ λέγονται οι τρίχες που φύονται στα χείλη των φύλλων.
ΒΟΛΒΟΡΙΖΑ ΦΥΤΑ είναι τα μονοκότυλα φυτά τα οποία σχηματίζουν στην βάση του βλαστού
βολβό.
ΒΟΛΒΟΣ είναι το υπόγειο συνήθως τμήμα του βλαστού και το οποίο περιβάλλεται από
σαρκώδη φύλλα ή λέπια (π.χ. κρεμμύδι).
ΒΟΣΤΡΥΧΟΣ η μονόπλευρη ταξιανθία που από τον κύριο άξονά της αναπτύσσονται πλάγιοι
άξονες προς την ίδια πλευρά του κυρίως άξονα και συνήθως έχει ελικοειδή
μορφή.
ΒΟΤΡΥΣ ταξιανθία είναι η ταξιανθία που αποτελείται από κύριο άξονα που ονομάζεται ράχη και ο
οποίος έχει διακλαδώσεις απλές ή διακλαδισμένες περαιτέρω, αλλά παραμένει
ισχυρότερος των διακλαδώσεων αυτών. Σ’ αυτή την ταξιανθία αναπτύσσονται
πρώτα τα άνθη των απομακρυσμένων από την κορυφή του κυρίου άξονα
διακλαδώσεων, τα οποία έχουν ισομήκεις ποδίσκους.
ΒΟΤΡΥΩΔΕΙΣ ΤΑΞΙΑΝΘΙΕΣ είναι οι ταξιανθίες που έχουν έναν κύριο άξονα και σε ορισμένες
περιπτώσεις και πλευρικού άξονες
ΒΡΑΚΤΙΑ Ή ΠΑΡΑΝΘΙΑ είναι τα αλλοιωμένα φύλλα που περιβάλλουν υποβαστάζοντας ένα
μεμονωμένο άνθος ή υποβαστάζουν την ταξιανθία
ΒΡΑΚΤΙΔΙΑ είναι τα μικρού μεγέθους βράκτια τα οποία υποβαστάζουν τα άνθη μια
ταξιανθίας
ΒΡΑΧΥΚΛΑΔΙΑ Πλάγιοι βλαστοί με μικρά μεσογονάτια διαστήματα. Τα βραχυκλάδια φέρουν
συνήθως ανθοφόρους οφθαλμούς και σχηματίζουν τελικά τις ταξιανθίες.
ΓΛΩΣΣΙΔΙΟ είναι μια μικρή μεμβρανώδης συνήθως απόφυση, η οποία υπάρχει ανάμεσα στο
έλασμα του φύλλου και του βλαστού των σιτηρών
ΓΛΩΣΣΟΕΙΔΕΣ άνθος, το άνθος του οποίου η στεφάνη σχηματίζει μικρό σωλήνα από το οποίο
προεξέχει ένα γλωσσίδιο.
ΓΛΩΧΙΝΕΣ αγροστωδών είναι μικρές κατασκευές που υπάρχουν μέσα στα άνθη των
σιτηρών, οι οποίες και τα επιτρέπουν να ανοίγουν ή να κλείνουν.
ΓΝΗΣΙΟΣ ΚΑΡΠΟΣ λέγεται ο καρπός για τον σχηματισμό του οποίου παίρνει μέρος μόνο η
ωοθήκη.
ΓΟΝΑΤΑ ΒΛΑΣΤΩΝ είναι τα διογκωμένα συνήθως σημεία των βλαστών από τα οποία εκφύονται
τα φύλλα.
ΓΟΓΓΥΛΩΔΕΙΣ ΡΙΖΕΣ είναι διογκωμένα τμήματα του ριζικού συστήματος ορισμένων φυτών τα
οποία αποτελούν αποθησαυριστικά όργανα (π.χ. καρότο, παντζάρι)
ΓΡΑΜΜΟΕΙΔΗ ΦΥΛΛΑ, τα φύλλα που είναι στενά και σχεδόν ίσου πλάτους σε όλο το μήκος
ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ Το θηλυκό μέρος του άνθους. Το γυναικείο σχηματίζεται από το σύνολο των
καρποφύλλων και αποτελείται από την ωοθήκη, το στύλο και το στίγμα
ΓΥΝΟΦΟΡΟΣ είναι ένας ποδίσκος στην κορυφή του οποίου φύεται η ωοθήκη.
ΓΥΜΝΟΣΠΕΡΜΑ Η ονομασία γυμνόσπερμο δίνει την εντύπωση ότι οι σπόροι των φυτών αυτών
δεν προστατεύονται από περικάρπιο και είναι γυμνοί. Όμως συμβαίνει
ακριβώς το αντίθετο. Οι σπόροι είναι καλά καλυμμένοι μέσα σε σκληρά λέπια
που δεν αφαιρούνται εύκολα. Με την πάροδο του χρόνου όταν ωριμάσουν και
όταν η ατμόσφαιρα είναι ξηρή τα λέπια φεύγουν και τα σπέρματα πέφτουν.
Τα φυτά αυτά χαρακτηρίζονται από γυμνές σπερματικές βλάστες, οι οποίες
δεν περιβάλλονται από άλλα προστατευτικά περιβλήματα, σε αντίθεση με τις
σπερματικές βλάστες των αγγειοσπέρμων που περιβάλλονται από τα
καρπόφυλλα. Μετά τη γονιμοποίηση, τα σπέρματα των γυμνόσπερμων είναι
εκτεθειμένα στο περιβάλλον. Τα γυμνόσπερμα φυτά είναι φανερόγαμα δηλαδή
είναι φυτά που η γονιμοποίηση τους γίνεται σε φανερά όργανα, όπως και στα
αγγειόσπερμα, όμως η βασική τους διαφορά είναι ότι η γονιμοποίηση τους
γίνεται αποκλειστικά με τον άνεμο χωρίς την παρέμβαση άλλων παραγόντων
όπως τα έντομα. Άλλη διαφορά είναι ότι τα γυμνόσπερμα φυτά δεν έχουν
στύλους και στίγματα. Έχουν δευτερογενή και συνήθως βελονοειδή ή
λεπιοειδή φύλλα, πολυετή, σπάνια δε με πλατύ έλασμα.
Τα γυμνόσπερμα επίσης είναι ξυλώδη φυτά, δέντρα ή θάμνοι ενώ τα
αγγειόσπερμα είναι και ποώδη, χυμώδη φυτά. Έχουν δευτερογενή και συνήθως
λεπιοειδή ή βελονοειδή φύλλα, πολυετή, σπάνια δε έχουν πλατύ έλασμα.
ΓΥΡΕΟΣΑΚΚΟΙ Μέρη του ανθήρα (4 σε κάθε ανθήρα), όπου γίνεται ο σχηματισμός των
γυρεοκόκκων
ΓΥΡΙΣ Τα μικροσπόρια των σπερματοφύτων, που παράγονται σε υπερβολικά μεγάλο
αριθμό και φέρονται συνήθως στους γυρεοσάκκους, περιέχουν δε το αρσενικό
μέρος του φυτού.
ΔΙΔΕΛΦΟΙ Ή ΔΙΑΔΕΛΦΟΙ ΣΤΗΜΟΝΕΣ, αυτοί που τα νήματά τους συμφύονται σε 2 ομάδες,
συνήθως ο ένας ελεύθερος και υπόλοιποι ενωμένοι.
ΔΙΑΠΕΙΡΟ ΦΥΛΛΟ, το φύλλο του οποίου το έλασμα διαπερνάται από τον βλαστό.
ΔΙΑΡΡΗΚΤΟΣ ΚΑΡΠΟΣ είναι εκείνος που ανοίγει στην ωρίμανση και ελευθερώνει πολυάριθμα
σπέρματα.
ΔΙΑΧΑΙΝΙΟ Ή ΣΧΙΖΟΚΑΡΠΙΟ ο καρπός που αποτελείται από 2 μονόσπερμα καρπίδια ή
μερικάρπια που συγκρατούνται στην ωρίμανση από τον καρποφόρο.
ΔΙΔΥΝΑΜΟΙ ΣΤΗΜΟΝΕΣ, αυτοί που εμφανίζονται σε ζεύγη τα οποία έχουν διαφορετικά μήκη
ΔΙΚΛΙΝΑ άνθη, τα άνθη που είναι αρσενικά ή θηλυκά μόνο και βρίσκονται στο ίδιο ή
σε διαφορετικά φυτά.
ΔΙΚΟΤΥΛΗΔΟΝΑ ΦΥΤΑ είναι τα φυτά των οποίων το σπέρμα φέρει δυο κοτυληδόνες.
ΔΙΟΙΚΑ ΦΥΤΑ, τα άνθη που είναι θηλυκά ή αρσενικά και βρίσκονται σε διαφορετικά
φυτά.
ΔΙΣΕΙΡΑ Ή ΔΙΣΤΟΙΧΑ ΦΥΛΛΑ, τα φύλλα που αναπτύσσονται σε 2 αντίθετες σειρές, αυτό
μπορεί να συμβεί και σε άλλα φυτικά όργανα.
ΔΙΣΚΟΣ ΑΝΘΙΚΟΣ είναι δισκοειδής κατασκευή στη βάση της ωοθήκης.
ΔΙΣ ΠΡΙΟΝΩΤΟ είναι το πριονωτό φύλλο του οποίου το κάθε δόντι διαιρείται σε 2
τμήματα.
ΔΙΣΧΙΔΕΣ ΦΥΛΛΟ Ή ΣΤΙΓΜΑ είναι εκείνο το οποίο διαιρείται σε δυο τμήματα.
ΔΙΧΑΖΙΟ ταξιανθία ή οποία φέρει στην κορυφή του κυρίου άξονα ένα άνθος και από
αυτόν εκφύονται 2 ισομήκεις άξονες που φέρουν στην κορυφή τους 1 άνθος
(απλό διχάζιο).Εάν αυτός ο τρόπος διακλάδωσης συνεχίζεται, τότε
σχηματίζεται σύνθετο διχάζιο.
ΔΙΧΕΙΛΗ ΣΤΕΦΑΝΗ είναι αυτή που αποτελείται από 2 χείλη.
ΔΙΧΟΤΟΜΙΚΗ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΗ ΒΛΑΣΤΟΥ ονομάζεται η διακλάδωση του βλαστού,
κατά την οποία κάθε βλαστός διαιρείται σε δυο ίσους κλάδους (π.χ. Caryophyllaceae)
ΔΙΧΩΡΗ ΩΟΘΗΚΗ, η ωοθήκη η οποία σχηματίζει 2 χώρους.
ΔΟΝΤΙΑ ΦΥΛΛΟΥ είναι μικρές μη αιχμηρές μη λυγισμένες προεξοχές του περιθωρίου τους.
ΔΡΕΠΑΝΙΟ είναι μια κυματοειδής ταξιανθία στην οποίοι οι πλάγιοι άξονες
αναπτύσσονται προς την ίδια πλευρά του κύριου άξονα.
ΔΡΥΠΗ ονομάζεται ο αρραγής καρπός, ο οποίος φέρει μεσοκάρπιο σαρκώδες και
ενδοκάρπιο ξυλώδες (ροδάκινο κλπ)
ΕΙΔΟΣ ένα περιορισμένο σύνολο ατόμων που χαρακτηρίζεται από κοινά, σταθερά
και κληρονομήσιμα γνωρίσματα και το οποίο πετυχαίνει την κατά το δυνατόν
μεγαλύτερη αναπαραγωγική απομόνωση
ΕΛΑΣΜΑ ΦΥΛΛΟΥ είναι το πλατύ συνήθως μέρος του φύλλου το οποίο είναι προέκταση του
μίσχου, εφόσον αυτός υπάρχει και το φύλλο δεν είναι επιφυές.
ΕΛΙΚΕΣ είναι νηματοειδή εξαρτήματα των φυτών, τα οποία περιστρέφονται μόλις
συναντήσουν ξένα σώματα για να στηρίξουν, τον λεπτοφυή συνήθως βλαστό.
ΕΛΛΟΒΟ ΦΥΛΛΟ, το φύλλο που φέρει βαθειές εγκολπώσεις οι οποίες δεν φθάνουν μέχρι το
μεσαίο νεύρο.
ΕΜΒΡΥΟ είναι το τμήμα του σπέρματος το οποίο αποτελείται από το βλαστίδιο, το
ριζίδιο και 1 ή 2 κοτυληδόνες.
ΕΜΜΙΣΧΟ ΦΥΛΛΟ είναι το φύλλο που φέρει μίσχο, το μη επιφυές φύλλο.
ΕΝΔΗΜΙΚΑ φυτικά είδη είναι αυτοφυή σε ορισμένο μόνο τόπο ή περιοχή, αποτέλεσμα
γεωγραφικής ή φυσιολογικής απομόνωσης τους
ΕΝΔΟΣΠΕΡΜΙΟ είναι το τμήμα του σπέρματος στο οποίο συσσωρεύονται αποταμιευτικές
ουσίες όπως άμυλο, λευκώματα κλπ., το ενδοσπέρμιο περιβάλλεται από το
περισπέρμιο
ΕΝΤΕΡΙΩΝΗ Κυλινδρικό σώμα που καταλαμβάνει τον άξονα στον πρωτογενή
βλαστό των δικοτυλήδονων και των γυμνοσπέρμων και που αποτελείται κυρίως
από κύτταρα με αποταμιευτικό χαρακτήρα
ΕΝΤΟΜΟΓΑΜΑ Φυτά στα οποία η επικονίαση γίνεται με τα έντομα. Η προσέλκυση των
εντόμων από τα άνθη γίνεται με διάφορους τρόπους, με νέκταρ που παράγεται
από νεκτάρια, με την αύξηση του μεγέθους και τον ζωηρό χρωματισμό των πετάλων,
την προσομοίωση ανθέων με το σχήμα, το χρώμα και την οσμή των θηλυκών εντόμων
ΕΠΑΚΤΕΣ ΡΙΖΕΣ, είναι οι ρίζες πού φύονται από τα γόνατα των βλαστών που βρίσκοναι πάνω
από το χώμα.
ΕΠΑΚΡΙΑ ΑΝΘΗ, τα άνθη τα οποία βρίσκονται στην κορυφή των βλαστών.
ΕΠΑΚΡΙΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΙ είναι εκείνοι που βρίσκονται στο άκρο των βλαστών.
ΕΠΙΓΥΝΟ ΑΝΘΟΣ, τα ανθοφόρα μέλη και ειδικά οι στήμονες εκφύονται πάνω από το
επίπεδο της ωοθήκης
ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ Τα εξωτερικά κύτταρα σε μέρη του φυτού. Η επιδερμίδα αποτελέιται συνήθως
από ένα απλό στρώμα (μερικές φορές και από περισσότερα) κυττάρων με κύρια λειτουργία
την προστασία των άλλων ιστών (κυρίως από την απώλεια νερού)
ΕΠΙΚΑΛYΚΙΟ Είναι ένας δεύτερος σπόνδυλος σεπάλων που βρίσκονται κάτω από τα κύρια
σέπαλα (πχ στο γένος Althaea)
ΕΠΙΚΑΛΥΚΙΟΙ ΣΤΗΜΟΝΕΣ είναι οι στήμονες των οποίων τα νήματα εκφύονται από τα
σέπαλα του κάλυκα.
ΕΠΙΚΟΝΙΑΣΗ είναι η μεταφορά των γυρεόκοκκων από τους ανθήρες στο στίγμα του υπέρου.
ΕΠΙΠΕΤΑΛΙΟΙ ΣΤΗΜΟΝΕΣ είναι οι στήμονες των οποίων τα νήματα εκφύονται από τα πέταλα
ΕΠΙΦΥΤΟ είναι το φυτό το οποίο δεν παράγει θρεπτικές ουσίες, διότι στερείται
χλωροφύλλης ή έχει χλωροφύλλη και παράγει μέρος των θρεπτικών ουσιών
που χρειάζεται, απορροφώντας παράλληλα και θρεπτικές ουσίες από άλλο
φυτό-ξενιστή
ΕΠΙΦΥΕΣ είναι το άνθος, το φύλλο, οι στήμονες που δεν έχουν ποδίσκο, μίσχο,
νήματα.
ΕΠΙΦΥΗΣ ΩΟΘΗΚΗ, η ωοθήκη της οποίας η θέση είναι ψηλότερα από την βάση των
στημόνων
ΕΡΙΩΔΕΣ με τρίχωμα σαν μαλλί.
ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΟ ΑΝΘΟΣ είναι το άνθος το οποίο φέρει και στήμονες και καρπόφυλλα (ύπερο)
ΕΡΠΟΝΤΕΣ ΒΛΑΣΤΟΙ είναι εκείνοι οι οποίοι έρπουν στην επιφάνεια του εδάφους και
συνήθως ριζοβολούν στα γόνατα.
ΕΤΕΡΟΚΑΡΠΟ λέγεται το φυτό το οποίο παράγει 2 ειδών καρπούς από μια ταξιανθία.
ΕΤΕΡΟΓΑΜΙΑ λέγεται η επικονίαση που γίνεται μεταξύ ανθέων διαφορετικών ατόμων.
ΕΤΕΡΟΣΤΥΛΙΑ όταν οι στήμονες και ύπερος έχουν διαφορετικό ύψος (πχ. γένος Lythrum).
ΕΤΕΡΟΧΛΑΜΥΔΙΚΑ ΑΝΘΗ τα άνθη τα οποία φέρουν κάλυκα και στεφάνη.
ΕΤΗΣΙΑ ΦΥΤΑ είναι τα φυτά των οποίων ο βιολογικός κύκλος ολοκληρώνεταιν μέα στην
ίδια χρονιά.
ΕΥΠΤΩΤΑ είναι τα φυτικά μέρη (σέπαλα, πέταλα κλπ) που αποπίπτουν από το φυτό
αμέσως μετά την ολοκλήρωση του σκοπού τους.
ΗΘΜΑΓΓΕΙΩΔΕΙΣ ΔΕΣΜΙΔΕΣ είναι το ενιαίο σύστημα αγωγών του βλαστού των φυτών που
προκύπτει από την ένωση των ηθμοσωλήνων με τις (ξυλώδεις) τραχεΐδες και που αποτελούν
τα αγωγά στοιχεία των οργανικών ουσιών και του νερού των σπερματοφύτων Οι
ηθμαγγειώδεις δεσμίδες περιβάλλονται από ένα συνεχή ή ασυνεχή δακτύλιο ο οποίος
ονομάζεται αποξυλωμένος στηρικτικός ίστός, στην περίπτωση του ασυνεχούς δακτυλίου
ανάμεσα στους 2 δακτυλίους υπάρχουν κύτταρα παρεγχύματος τα οποία δημιουργούν το
ονομαζόμενο χάσμα.
Ο ηθμός αποτελείται από τους ηθμοσωλήνες, τα συνοδά κύτταρα και τα κύτταρα του ηθμώδους
παρεγχύματος. Οι ηθμοσωλήνες είναι μεγάλου μήκους κύτταρα τα οποία δεν έχουν πυρήνα και
μεταφέρουν οργανικές ουσίες. τα προϊόντα της φωτοσύνθεσης και τα θρεπτικά στοιχεία απο τις
ρίζες.
Τα αγγεία του ξύλου είναι μεγάλου μήκους νεκρά κύτταρα, χωρίς εγκάρσια τοιχώματα,
μεταφέροντας κυρίως το νερό.
Οι ηθμαγγειώδεις δεσμίδες συνήθως είναι ετερόπλευρες, έχοντας από την μια πλευρά τον ηθμό
και από την άλλη το ξύλο ή αμφίπλευρες με ηθμό και από τις 2 πλευρές και στην μέση το ξύλο
ή ακτινωτές (κυρίως στην ρίζα) που έχουν ακτινωτή διάταξη
ΖΥΓΟΜΟΡΦΟ ΑΝΘΟΣ είναι το άνθος το οποίο χωρίζεται σε 2 ίσα μέρη από ένα μόνο επίπεδο
συμμετρίας.
ΗΜΙΚΥΚΛΙΚΟ ΑΝΘΟΣ είναι το άνθος του άλλα μέρη έχουν κυκλική και άλλα σπειροειδή
διάταξη.
ΗΜΙΠΑΡΑΣΙΤΑ ΦΥΤΑ, τα πράσινα φυτά τα οποία ζουν παρασιτικά πάνω σε άλλα φυτά.
ΗΜΙΠΕΡΙΒΛΑΣΤΟ ΦΥΛΛΟ, το φύλλο του οποίου η βάση περιβάλλει μερικώς τον βλαστό.
ΘΑΜΝΟΣ είναι ένα πολυετές ξυλώδες φυτό με διακλαδώσεις οι οποίες εκφύονται από
το έδαφος και στο οποίο απουσιάζει ο κορμός.
ΘΗΛΥΚΟ ΑΝΘΟΣ είναι το άνθος το οποίο φέρει μόνον ύπερο (καρπόφυλλα).
ΘΗΛΩΔΗΣ επιφάνεια είναι αυτή που έχει μικρές προεξοχές, οι οποίες έχουν τη μορφή
θηλής
ΘΥΛΑΚΟΣ είναι ο καρπός ο οποίος σχηματίζεται από ένα μόνον καρπόφυλλο και ο
οποίος ανοίγει από την κοιλιακή ραφή της ωοθήκης.
ΘΥΣΑΝΟΣ είναι μια κυματοειδής ταξιανθία, από τον πρώτο άξονα της ταξιανθίας
αναπτύσσεται δεύτερος άξονας, από τον δεύτερο άξονα αναπτύσσεται τρίτος
κ.ο.κ με κατεύθυνση εναλλασσόμενη μεταξύ τους.
ΙΟΥΛΟΣ είναι μια απλή βοτρυώδης ταξιανθία που ο κύριος άξονάς της είναι
κρεμασμένος. Τα άνθη που φύονται δεν έχουν ποδίσκους και είναι μονογενή.
ΚΑΛΛΟΣ είναι μια ομάδα κυττάρων που συχνά σχηματίζεται μετά από τραυματισμό ενός
μέρους του φυτού, αλλά μερικές φορές αποτελούν κανονικό χαρακτηριστικό
του φυτού, από τον οποίο ενδεχομένως να παράγονται εκκρίσεις.
ΚΑΛΥΚΑΣ Το σύνολο των πετάλων (σέπαλα) που αποτελεί τον εξωτερικό δακτύλιο του
περιανθίου. Ο κάλυκας περιβάλλει και προστατεύει τα υπόλοιπα ανθικά μέρη
κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης τους και μπορεί να είναι σωληνοειδής.
ΚΑΛΥΚΟΕΙΔΕΣ ΠΕΡΙΑΝΘΙΟ είναι το περιάνθιο του οποίου το χρώμα είναι πράσινο.
ΚΑΜΒΙΟ είναι ο ιστός που υπάρχει στους βλαστούς των φυτών ανάμεσα στο εσωτερικό
ξυλώδες τμήμα και το εξωτερικό που αποτελεί τον φλοιό. Το κάμβιο είναι
υπεύθυνο, λόγω του πολλαπλασιασμού των κυττάρων του, για την αύξηση της
διαμέτρου των βλαστών. Εσωτερικά παράγει ξυλώδη κύτταρα και φλοιό προς
την εξωτερική πλευρά.
ΚΑΡΔΙΟΣΧΗΜΟ ΦΥΛΛΟ, το φύλλο του οποίου η βάση του ελάσματος είναι δίλοβη και οι λοβοί
αυτοί είναι στρογγυλεμένοι.
ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΟ είναι ο κεντρικός άξονας ανάμεσα στα καρπόφυλλα και τον καρπό στην
περίπτωση υποφυούς ωοθήκης
ΚΑΡΠΟΦΥΛΛΑ είναι το όργανο που φέρει τις σπερματοβλάστες.
ΚΑΡΠΟΣ ΣΥΝΘΕΤΟΣ Καρπός (κοινοκάρπιο) που προέρχεται από ένα άνθος, το οποίο φέρει
περισσότερα από ένα γυναικεία (κάθε γυναικείο αποτελείται από ένα
καρπόφυλλο με μία σπερμοβλάστη). Υπάρχουν διάφορα είδη συνθετών καρπών
ανάλογα με ιόν τύπο των επιμέρους καρπών, που προκύπτουν από τα μικρά
γυναικεία πάνω στην ώριμη ανθοδόχη, π.χ. στα είδη του γένους Rubus
(βατόμουρο) οι επιμέρους καρποί είναι δρύπες
ΚΑΡΥΟ είναι ο αδιάρρηκτος καρπός με δερματώδες ή ξυλώδες περικάρπιο το οποίο
συνήθως δεν συμφύεται με το σπέρμα.
ΚΑΡΥΟΨΗ είναι ο αδιάρρηκτος καρπός του οποίου το περικάρπιο συμφύεται με το
περισπέρμιο.
ΚΑΤΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΒΛΑΣΤΟΣ είναι εκείνος ο οποίος ακουμπά στο έδαφος και η κορυφή του
στρέφεται προς τα πάνω.
ΚΑΨΑ είναι ο διαρρηκτός ξηρός καρπός που σχηματίζεται από 2 ή περισσότερα
ενωμένα καρπόφυλλα και ανοίγει στην ωρίμανση απελευθερώνοντας τα
σπέρματα.
ΚΑΤ’ΕΝΑΛΛΑΓΗΝ διάταξη των φύλλων, ονομάζεται η διάταξη κατά την οποία από κάθε γόνατο
φύεται ένα μόνο φύλλο το οποίο είναι στην αντίθετη θέση με το
προηγούμενο.
ΚΕΡΑΤΙΟ το κέρας του οποίου το μήκος είναι περίπου ίσο με το πλάτος.
ΚΕΡΑΣ είναι ο διαρρηκτός καρπός που αποτελείται από 2 καρπόφυλλα που συνήθως
ανοίγουν από κάτω προς τα πάνω & τα σπέρματα φέρονται σε ψευδοδιάφραγμα.
ΚΕΦΑΛΙΟ είναι η ταξιανθία της οποίας τα άνθη (ανθίδια) φύονται πυκνά πάνω σε ένα
διογκωμένο άξονα και φέρουν ή όχι ποδίσκο. Το κεφάλιο συνήθως
περιβάλλεται από πολλά βράκτια τα οποία σχηματίζουν ένα περίβλημα που
υποβαστάζει και προστατεύει τα ανθίδια (πχ. οικ.Asteraceae).
ΚΛΑΔΩΔΙΑ ή φυλλοκλάδια είναι επίπεδοι βλαστοί που μοιάζουν στο σχήμα με τα φύλλα
και λειτουργικά είναι όπως τα φύλλα, φωτοσυνθέτοντας.
ΚΛΩΝΟΣ Πληθυσμός γενετικά ομοιογενών ατόμων (αποτέλεσμα αγενούς αναπαραγωγής)
ΚΟΛΕΟΣ είναι ένας δακτύλιος ή κύλινδρος, συνήθως μεμβρανώδης, στην βάση του
φύλλου, ο οποίος περιβάλλει τα γόνατα και μερικές φορές τα μεσογονάτια
διαστήματα (χαρακτηριστικό στα Poaceae).
ΚΟΛΠΩΤΟ Ή ΕΛΛΟΒΟ ΦΥΛΛΟ είναι το φύλλο το οποίο φέρει στην περιφέρειά του εγκολπώσεις,
οι οποίες δεν φθάνουν μέχρι το κεντρικό νεύρο.
ΚΟΝΔΥΛΟΙ είναι εξογκωμένοι βλαστοί ή ρίζες και είναι κυρίως αποθησαυριστικά
Όργανα (πχ. πατάτα).
ΚΟΡΥΜΒΟΣ είναι βότρυς του οποίου όλα τα άνθη βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και αυτό
επιτυγχάνεται λόγω του διαφορετικοί μήκους των ποδίσκων που φέρουν τα
άνθη
ΚΟΤΥΛΗΔΟΝΕΣ Μεταμορφωμένα αποταμιευτικά φύλλα στα σπέρματα των αγγειοσπέρμων. Οι
κοτυληδόνες λειτουργούν άλλοτε φωτοσυνθετικά και άλλοτε αποταμιευτικά
ΚΥΑΘΙΟ είναι μια στεφανοειδής-κυπελοειδής κατασκευή που αποτελείται από 5
συμφυή φύλλα και συναντάται στην οικογένεια Euphorbiaceae.
Πάνω στο περίβλημα, εκτός της ωοθήκης και των στημόνων υπάρχουν
(1-)4-5(-7) αδένες διαφόρων σχημάτων, με ή χωρίς κερατοειδείς αποφύσεις,
συνήθως σε εναλλαγή με τους λοβούς του περιβλήματος, επίσης ενδεχομένως
να υπάρχουν πεταλοειδή εξαρτήματα, όλα αυτά δημιουργούν το κυάθιο το
οποίο υποβαστάζεται από ζεύγος βρακτίων (κυαθόφυλλα). Πολλά κυάθια μαζί
δημιουργούν σκιαδόμορφες ταξιανθίες.
ΚΥΚΛΙΚΗ Ή ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ του κάλυκα, της στεφάνης, των στημόνων και των
καρποφύλλων σημαίνει την τοποθέτηση αυτών των οργάνων σε κύκλους
ΚΥΜΑ είναι ταξιανθία της οποίας ο κύριος άξονας έχει στην κορυφή του ένα
άνθος. Από τον άξονα αυτό εκφύονται αρκετοί ισομήκεις πλάγιοι άξονες που
φέρουν στην κορυφή τους ένα άνθος. Από τους προηγούμενους άξονες
εκφύονται πάλι πλάγιοι άξονες που έχουν στην κορυφή τους ένα άνθος. Σε
αυτή την ταξιανθία εκπτύσσετε πρώτα το άνθος που βρίσκεται στην κορυφή
του κυρίου άξονα, έπειτα του δευτερεύοντα άξονα, τριτεύοντα κλπ.
ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΕΙΣ ΤΑΞΙΑΝΘΙΕΣ είναι τα κύματα των οποίων οι πλάγιο άξονες αναπτύσσονται
ισχυρότερα από τον κύριο άξονα.
ΚΩΔΙΑ είναι ένα είδος κάψας που συναντάται στην οικ.Papaveraceae και συνήθως
ανοίγει με πώμα ή πόρους στο ανώτερο μέρος.
ΚΩΔΩΝΟΕΙΔΗΣ ονομάζεται η στεφάνη ή κάλυκας ο οποίος έχει σχήμα σωλήνα και
σταδιακά διευρύνεται ± προς το άκρο σχηματίζοντα έναν κώδωνα.
ΛΕΠΙΑ Μικρά, σκληρά μεταμορφωμένα φύλλα, με ρόλο προστατευτικό
ΛΕΠΙΔΕΣ είναι μεμβρανώδη ή περγαμηνώδη φυλλάρια τα οποία αποτελούν μαζί με τους
στήμονες και τον ύπερο το άνθος των αγροστωδών, κάθε σταχύδιο φέρει δυο
λεπίδες την άνω και την κάτω, σπάνια δε μόνον μια.
ΛΕΠΙΟΕΙΔΗ φύλλα είναι πολύ μικρά πλατυσμένα σαν λέπια φύλλα, στην ουσία πρόκειται
για μεταμορφωμένα φύλλα.
ΛΕΠΥΡΑ είναι μεμβρανώδη ή περγαμηνώδη φυλλάρια τα οποία περιβάλλουν τα μονανθή ή
πολυανθή σταχύδια των αγροστωδών, κάθε σταχύδιο φέρει δυο λέπυρα, το πάνω
και το κάτω, σπάνια ένα.
ΛΟΒΟΣ Ή ΧΕΔΡΩΠΑΣ είναι καρπός διαρρηκτός ο οποίος ανοίγει στα 2 κατά μήκος της
ραχιαίας και κοιλιακής ραφής τού μοναδικού καρποφύλλου
(πχ. οικογένεια Fabaceae).
ΛΟΓΧΟΕΙΔΗ φύλλα είναι φύλλα στενά, γραμμοειδή, μυτερά στην άκρη.
ΜΑΚΡΟΚΛΑΔΙΑ Πλάγιοι κλάδοι με μεγάλα μεσογονάτια διαστήματα, οι οποίοι έχουν συνήθως
φυλλοφόρους-βλαστοφόρους οφθαλμούς
ΜΑΣΧΑΛΗ το σημείο εκείνο του βλαστού από το οποίο φύονται τα φύλλα.
ΜΑΣΧΑΛΙΑΙΑ ΑΝΘΗ είναι τα άνθη που φύονται από τις μασχάλες των φύλλων.
ΜΕΡΙΣΤΟΚΑΡΠΙΑ είναι τα μονόσπερμα καρπίδια που συγκρατούνται στην ωρίμανση από τον
καρποφόρο (ή καρποφόριο) π.χ. Umbelliferae.
ΜΕΣΟΓΟΝΑΤΙΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ είναι τα διαστήματα του βλαστού που περιέχονται μεταξύ των δυο
γονάτων.
ΜΕΣΟΦΥΗΣ ΩΟΘΗΚΗ είναι η ωοθήκη η οποία βρίσκεται στο ύψος της βάσης των στημόνων.
ΜΙΚΡΟΠΥΛΗ είναι το σημείο από το οποίο μπαίνει ο γυρεοσωλήνας στον γυρεόσακκο.
ΜΙΣΧΟΣ δομικό στοιχείο του φύλλου που είναι μία λεπτή, κυλινδρική κατασκευή. Ο
μίσχος προσαρτά το έλασμα στο βλαστικό άξονα
ΜΟΝΑΔΕΛΦΟΙ ΣΤΗΜΟΝΕΣ είναι οι στήμονες των οποίων τα νήματα συμφύονται και
σχηματίζουν μια δέσμη.
ΜΟΝΟΓΕΝΗ ΑΝΘΗ είναι τα άνθη που φέρουν μόνον στήμονες (αρσενικά άνθη) ή μόνο ύπερο
(θηλυκά άνθη)
ΜΟΝΗΡΕΙΣ ΚΑΡΠΟΙ ονομάζονται οι καρποί, οι οποίοι σχηματίζονται από μια μόνο ωοθήκη ή
από κάθε καρπόφυλλο
ΜΟΝΟΙΚΟ φυτό, το φυτό που φέρει στήμονες και ύπερους.
ΜΟΝΟΚΟΤΥΛΗΔΟΝΑ ΦΥΤΑ είναι εκείνα των οποίων τα σπέρματα φέρουν μόνον μια κοτυληδόνα.
ΜΟΝΟΜΕΡΕΣ ΑΝΘΟΣ είναι το άνθος του οποίου το γυναικείο αποτελείται από ένα μόνον
καρπόφυλλο.
ΜΟΝΟΠΟΔΙΑΚΟ είναι το φυτό το οποίο αναπτύσσει ένα μόνον βλαστό, παράγοντα πλάγιους
βλαστούς από τον κύριο βλαστό οι οποίοι έχουν μικρότερη ανάπτυξη από τον κύριο βλαστό
σχηματίζοντας έτσι μια πυραμιδοειδή κατασκευή (πχ. έλατο).
ΜΟΝΟΣΤΟΙΧΑ είναι τα φύλλα που είναι τοποθετημένα κατά μήκος της μιας πλευράς του
βλαστού
ΜΟΝΟΧΑΖΙΟ είναι η κυματόμορφη ταξιανθία της οποίας οι διακλαδώσεις βγαίνουν μόνο
από το ένας ζεύγος των βρακτίων ή από ένα απλό βράκτιο.
ΜΟΝΟΧΛΑΜΥΔΙΚΟ ΑΝΘΟΣ είναι το άνθος του οποίου το περιάνθιο αποτελείται από έναν μόνο
σπόνδυλο.
ΜΟΝΟΧΩΡΗ ΩΟΘΗΚΗ είναι η ωοθήκη η οποία σχηματίζει έναν μόνο χώρο.
ΜΟΡΦΗ η χαμηλότερη ταξινομική μονάδα που χρησιμοποιείται συνήθως για
σποραδικές, διακεκριμένες ποικιλίες, που μπορεί μερικές φορές να υπάρχουν
και σε πληθυσμούς
ΜΟΣΧΕΥΜΑ μέρη ζωντανού φυτού από τα οποία είναι δυνατόν να παραχθεί νέο φυτό σε
κατάλληλο υπόστρωμα
ΝΕΚΤΑΡΙΑ είναι επιφανειακοί αδένες από τους οποίους εκρέει το πλούσιο σε σάκχαρα
νέκταρ. Οι αδένες αυτοί βρίσκονται στη βάση του υπέρου, ανάμεσα στους
στήμονες στη βάση των πετάλων κλπ μέρη του φυτού.
ΝΕΦΡΟΕΙΔΕΣ ΦΥΛΛΟ είναι το φύλλο του οποίου το έλασμα έχει 2 στρογγυλεμένους λοβούς
και το πλάτος του ελάσματος είναι μεγαλύτερο από το μήκος του.
ΝΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΜΟΝΑ είναι το τμήμα του στήμονα το οποίο φέρει στην κορυφή του τον
ανθήρα.
ΝΩΤΙΑΙΑ πλευρά ενός φυτικού οργάνου είναι η πλευρά που είναι μακριά από τον
άξονα, συνήθως ή πίσω πλευρά, η ράχη.
ΟΔΟΝΤΩΤΟ φύλλο είναι εκείνο που φέρει μικρές, μη αιχμηρές, μη λυγισμένες προεξοχές
στο περίγραμμά του.
ΟΜΟΙΟΧΛΑΜΥΔΙΚΑ ΑΝΘΗ είναι τα άνθη εκείνα των οποίων το περιάνθιο αποτελείται από έναν
ή δυο ομοιόχρωμους σπονδύλους.
ΟΥΛΕΣ ίχνη που αφήνουν οι μίσχοι των φύλλων πάνω στο βλαστό, όταν αποχωριστούν
από αυτόν
ΟΧΥΛΗΚΤΟ ΦΥΛΛΟ είναι το φύλλο το οποίο σχηματίζει οξεία γωνία στο άκρο του.
ΠΑΛΑΜΟΕΙΔΗ ΦΥΛΛΑ είναι τα φύλλα των οποίων όλα τα φυλλάρια εκφύονται από την κορυφή
του μίσχου
ΠΑΛΑΜΟΣΧΙΔΗ Ή ΠΑΛΑΜΕΛΛΟΒΑ φύλλα είναι τα απλά φύλλα τα οποία φέρουν βαθιές εντομές οι
οποίες κατευθύνονται προς το σημείο το οποίο συνδέεται το έλασμα με τον
μίσχο, αλλά δεν φθάνουν μέχρι αυτόν.
ΠΑΠΠΟΣ είναι εξάρτημα πτήσεως των καρπιδίων (αχαινίων) των Asteraceae
(Compositae) και αποτελείται από τρίχες απλές ή σύνθετες ή και λέπια.
ΠΑΡΑΛΛΗΝΟΝΕΥΡΑ ΦΥΛΛΑ είναι τα φύλα των οποίων όλες οι νευρώσεις είναι παράλληλες.
ΠΑΡΑΝΘΙΑ φύλλα είναι τα βράκτια φύλλα.
ΠΑΡΑΡΡΙΖΑ ΦΥΛΛΑ είναι τα φύλλα τα οποία εκφύονται από την βάση του βλαστού, όπου
διαχωρίζεται το υπόγειο (ρίζα) με το υπέργειο τμήμα του βλαστού.
ΠΑΡΑΣΙΤΟ λέγεται ο οργανισμός που ζει σε βάρος άλλων οργανισμών και δεν έχει
πράσινο χρώμα, διότι στερείται χλωροφύλλης και δεν μπορεί να
κάνει φωτοσύνθεση.
ΠΑΡΑΣΤΕΦΑΝΗ λέγονται διάφορα γλωσσοειδή, τριχοειδή ή ταινιοειδή εξαρτήματα τα οποία
φύονται εσωτερικά της στεφάνης.
ΠΑΡΑΦΥΑΔΕΣ είναι πλευρικοί παράρριζοι βλαστοί, οι οποίοι ριζοβολούν και δίνουν φυτά
ανεξάρτητα ή συνδεόμενα με το μητρικό φυτό.
ΠΑΡΑΦΥΛΛΑ είναι ζεύγος φυλλοειδών εξαρτημάτων τα οποία φύονται στην βάση του
μίσχου, ποικίλλουν στην μορφή και το σχήμα (φυλλόμορφα, τριχοειδή,
αγκάθια, λέπια κλπ)
ΠΕΡΙΒΛΑΣΤΑ λέγονται τα φυτά οποία περιελίσσονται γύρω από διάφορα εξαρτήματα.
ΠΕΡΙΑΛΟΒΛΑΣΤΑ λέγονται τα φυτά που περιελίσσονται στον εαυτό τους.
ΠΕΡΙΑΝΘΙΟ το αναπαραγωγικό μέρος του άνθους που αποτελείται από τα πέταλα και
σέπαλα ή τέπαλα.
ΠΕΡΙΒΛΑΣΤΟ ΦΥΛΛΟ, είναι το φύλλο το οποίο δεν φέρει μίσχο και ή βάση του ελάσματος
του περιβάλλει εξ’ ολοκλήρου το βλαστό.
ΠΕΡΙΒΛΗΜΑ δέσμη βρακτίων που περιβάλλει το άνθος ή τα άνθη
ΠΕΡΙΓΟΝΙΟ ονομάζεται το μονόχρωμο περιάνθιο. Εάν το περιγόνιο είναι πράσινο λέγεται
καλυκοειδές, εάν είναι λευκό ή έγχρωμο, τότε λέγεται στεφανοειδές.
ΠΕΡΙΓΥΝΟ ΑΝΘΟΣ είναι εκείνο του οποίου τα τμήματα του περιανθίου και οι στήμονες
εκφύονται από το υπάνθιο το οποίο είναι ελεύθερο από την ωοθήκη (ωοθήκη
επιφυής)
ΠΕΡΙΚΑΡΠΙΟ λέγονται τα εξωτερικά τμήματα του καρπού, τα οποία προέρχονται από τα
τοιχώματα της ωοθήκης και αποτελείται από 3 διακριτές ζώνες, το
εξωκάρπιο, το μεσοκάρπιο και το εσωκάρπιο
ΠΕΡΙΣΠΕΡΜΙΟ είναι το περίβλημα το οποίο περιβάλλει το σπέρμα και προέρχεται από τους
χιτώνες του εμβρυόσακκου.
ΠΕΡΙΤΤΟΛΗΚΤΑ ΦΥΛΛΑ, ονομάζονται τα σύνθετα φύλλα τα οποία έχουν περιττό αριθμό
φυλλαρίων, δηλ. έχουν ένα φυλλάριο στην κορυφή.
ΠΕΤΑΛΑ είναι τα τμήματα της στεφάνης, στην ουσία μεταμορφωμένα φύλλα
ΠΕΤΑΣΟΣ είναι τα ανώτερο πέταλο του άνθους των ψυχανθών (Fabaceae)το οποίο είναι
και το μεγαλύτερο καλύπτει δε με την μορφή κουκούλας σχεδόν όλα τα
υπόλοιπα πέταλα
ΠΙΛΗΜΑ πυκνές, στρωτές, βελούδινης υφής, τρίχες
ΠΛΑΚΟΥΝΤΑΣ είναι το εσωτερικό τοίχωμα της ωοθήκης το οποίο φέρει τις σπερματοβλάστες
ΠΛΗΚΤΡΟ είναι μια κυλινδρική, σακοειδής επιμήκυνση, η οποία σχηματίζεται στο πίσω
μέρος της στεφάνης.
ΠΛΗΡΕΣ ΑΝΘΟΣ το άνθος το οποίο φέρει σέπαλα, πέταλα ,στήμονες & ύπερο.
ΠΟΔΙΣΚΟΣ το στέλεχος στο άκρο του οποίου φέρεται ένα άνθος ή το κύριο στέλεχος
μίας ταξιανθίας
ΠΟΔΟΣΧΙΔΗ ΦΥΛΛΑ λέγονται τα σύνθετα φύλλα των οποίων τα φυλλάρια δεν ξεκινούν από
ίδιο σημείο του φύλλου
ΠΟΕΣ είναι φυτά, ετήσια ή πολυετή, πράσινα με μαλακή υφή.
ΠΟΙΚΙΛΙΑ κατηγορία ταξινομικής διάκρισης ενός είδους που παρουσιάζει μορφολογικές
διαφορές, οι οποίες πιθανώς να οφείλονται σε λόγους γεωγραφικούς
ΠΟΛΥΑΔΕΛΦΟΙ ΣΤΗΜΟΝΕΣ είναι οι στήμονες των οποίων τα νήματα συμφύονται σε
περισσότερες από 3 δέσμες.
ΠΟΛΥΓΑΜΑ ΦΥΤΑ λέγονται εκείνα τα οποία φέρουν αρσενικά, θηλυκά ή ερμαφρόδιτα άνθη.
ΠΟΛΥΧΩΡΗ ΩΟΘΗΚΗ Ή ΚΑΡΠΌΣ, όταν φέρουν πολλές εσωτερικές κοιλότητες ή χώρους όπου
βρίσκονται οι σπερματοβλάστες ή τα σπέρματα.
ΠΡΙΟΝΩΤΑ ΦΥΛΛΑ λέγονται τα φύλλα τα οποία φέρουν στο περίγραμμά τους αιχμηρά
λυγισμένα δόντια.
ΠΤΕΡΟΣΧΙΔΗ ΦΥΛΛΑ λέγονται τα απλά φύλλα τα οποία φέρουν γύρω από το μεσαίο νεύρο
τους κάθετες προς αυτό εντομές που είναι παράλληλες μεταξύ τους, οι
οποίες όμως δεν φθάνουν μέχρι το μεσαίο νεύρο. Εάν παρατηρείται το ίδιο
σχίσιμο και στα τμήματα ή τους λοβούς του φύλλου αυτού, τότε το φύλλο
ονομάζεται δις, τρις ή πολλαπλώς πτεροσχιδές.
ΠΤΕΡΩΤΟ ΦΥΛΛΟ είναι το σύνθετο φύλλο, του οποίου τα φυλλάρια βρίσκονται γύρω από
το μεσαίο νεύρο. Εάν το πλήθος των φυλλαρίων είναι άρτιο τότε το φύλλο
λέγεται αρτιόληκτα πτερωτό, εάν είναι περιττό τότε λέγεται περιττόληκτα
πτερωτό. Ο κύριος άξονας των πτερωτών φύλλων λέγεται ράχη. Εάν τα
φυλλάρια του πτερωτού φύλλου διαιρούνται περαιτέρω έχουμε δις, τρις κλπ
πτερωτό.
ΠΤΕΡΩΤΩΣ ΟΔΟΝΤΩΤΑ ΦΥΛΛΑ είναι τα πτερωτά φύλλα των οποίων τα φυλλάρια φέρουν
Δόντια.
ΠΥΞΙΔΙΟ είναι μια διαρρηκτή κάψα ή οποία ανοίγει με εγκάρσια σχισμή, οπότε το
πάνω τμήμα της αποσπάται σαν κάλυμμα.
ΡΑΓΑ είναι ένας αδιάρρηκτος σαρκώδης καρπός που περιέχει ένα ή περισσότερα
σπέρματα (σταφύλι, τομάτα)
ΡΑΧΗ είναι ο κύριος άξονας των πτερωτών φύλλων.
ΡΑΧΙΑΙΑ ΡΑΦΗ ΚΑΡΠΟΥ είναι η ραφή εκείνη η οποία αντιστοιχεί στο μεσαίο νεύρο του
καρποφύλλου.
ΡΙΖΟΚΟΝΔΥΛΟΣ είναι μια εξογκωμένη κύρια ρίζα, η οποία φέρει πλευρικές ρίζες
ΡΙΖΩΜΑ είναι οριζόντιοι πολυετείς βλαστοί οι οποίοι βρίσκονται μέσα στο έδαφος
ΡΙΠΙΔΙΟ κυματοειδής ταξιανθία οι πλάγιοι άξονες της οποίας εναλλάσσονται δεξιά
και αριστερά και φθάνουν στο ίδιο περίπου ύψος.
ΡΟΔΑΚΑΣ ΦΥΛΛΩΝ είναι ή ακτινωτή διάταξη των φύλλων γύρω από ένα σημείο συνήθως
στη βάση.
ΡΟΜΒΟΕΙΔΗ ΦΥΛΛΑ είναι τα φύλλα των οποίων το έλασμα έχει σχήμα ρόμβου.
ΣΑΜΑΡΙΟ είναι ξηρός αδιάρρηκτος καρπός ο οποίος φέρει μεμβρανώδες ή περγαμινώδες
πτερύγιο στα χείλη του.
ΣΕΠΑΛΑ μεταμορφωμένα φύλλα που αποτελούν βασικά δομικά, μη αναπαραγωγικά
στοιχεία του άνθους των αγγειοσπέρμων. Τα σέπαλα είναι συνήθως πράσινα,
συχνά τριχωτά ή αδενώδη και βρίσκονται σε δακτύλιο κάτω από εκείνων των
πετάλων
ΣΚΙΑΔΙΟ είναι η ταξιανθία της οποίας ο κύριος άξονας είναι βραχύς και φέρει στην
κορυφή του ακτινοειδώς ταγμένους πολλούς ισομήκεις πρωτογενείς πλάγιους
άξονες. Οι άξονες αυτοί φθάνουν στο ίδιο περίπου ύψος και φέρουν στην
κορυφή τους ένα άνθος. Σε αρκετές περιπτώσεις οι πρωτογενείς άξονες δεν
φέρουν άνθος αλλά διακλαδίζονται περαιτέρω σε δευτερογενείς άξονες οι
οποίοι φέρουν το άνθος. Οι πρωτεύοντες άξονες συνήθως υποβαστάζονται στην
βάση τους (στο σημείο έκφυσης των αξόνων) από φυλλίδια τα οποία
δημιουργούν το περίβλημα, οι δευτερεύοντες άξονες υποβαστάζονται στην
βάση τους (στο σημείο έκφυσης των αξόνων)από φυλλίδια τα οποία
δημιουργούν το περιβλημάτιο.
ΣΚΙΑΔΟΕΙΔΗΣ ΦΟΒΗ είναι η φόβη που μοιάζει εξωτερικά με σκιάδιο.
ΣΜΗΡΙΓΓΕΣ είναι αγκαθόμορφες τρίχες συνήθως λυγισμένες αγκιστροειδώς.
ΣΠΑΔΙΚΑΣ ταξιανθία τα άνθη της οποίας δεν έχουν ποδίσκους και φύονται πάνω σε ένα
διογκωμένο μη διακλαδισμένο άξονα.
ΣΠΑΘΗ είναι φυλλοειδές έλασμα πολύ ανεπτυγμένο το οποίο περιβάλλει τον σπάδικα,
τα άνθη, την ταξιανθία.
ΣΠΑΤΟΥΛΟΕΙΔΕΣ ΦΥΛΛΟ είναι το φύλλο του οποίου το έλασμα έχει την μορφή σπάτουλας.
ΣΠΕΡΜΑ είναι το πολλαπλασιαστικό όργανο, το οποίο βρίσκεται μέσα στον καρπό και
προέρχεται από την γονιμοποίηση της σπερματοβλάστης.
ΣΠΕΡΜΑΤΟΒΛΑΣΤΕΣ είναι τα ωοειδή φυμάτια, τα οποία βρίσκονται μέσα στην ωοθήκη και τα
οποία μετά την γονιμοποίηση μετατρέπονται σε σπέρματα.
ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΦΥΛΛΩΝ λέγεται ή διάταξη κατά την οποία από κάθε γόνατο εκφύονται
περισσότερα από 2 φύλλα.
ΣΤΑΧΥΔΙΟ το σχηματίζουν ένα ή περισσότερα ανθίδια των αγρωστωδών.
ΣΤΑΧΥΣ είναι ταξιανθία της οποίας τα άνθη δεν έχουν ποδίσκο ή έχουν πολύ βραχείς
ποδίσκους και φύονται σε επιμήκη άξονα.
ΣΤΕΓΟΕΙΔΗ είναι, γενικά, τα φυτικά όργανα τα οποία επικαλύπτουν το ένα το άλλο
ΣΤΕΛΕΧΟΣ είναι ο βλαστός.
ΣΤΕΦΑΝΟΕΙΔΕΣ ΠΕΡΙΓΟΝΙΟ είναι το περιγόνιο του οποίου το χρώμα είναι λευκό ή έγχρωμο
(εκτός από πράσινο οπότε είναι καλυκοειδές).
ΣΤΗΜΟΝΕΣ είναι τα όργανα του άνθους που φέρουν την γύρη.
ΣΤΗΜΟΝΕΣ ΕΠΙΠΕΤΑΛΙΟΙ στήμονες που εκφύονται από τα πέταλα
ΣΤΗΜΟΝΩΔΗ είναι οι μετασχηματισμοί των στημόνων σε νεκτάρια ή φύλλα του
περιανθίου ή ότι απομένει από την πτώση των ανθήρων.
ΣΤΙΓΜΑ είναι το ανώτερο τμήμα του υπέρου.
ΣΤΟΛΟΝΕΣ είναι βλαστοί με μακρά μεσογονάτια διαστήματα, οι οποίοι ξεκινούν από το
επίπεδο του εδάφους, οι στόλονες παράγουν ρίζες ή νέους βλαστούς οι
οποίοι θα δώσουν νέα φυτά.
ΣΤΟΜΑΤΑ Ή ΣΤΟΜΑΤΙΑ πόροι της επιδερμίδας των υπέργειων μερών των φυτών που υποβοηθούν
την ανταλλαγή αερίων ανάμεσα στους εσωτερικούς ιστούς και το περιβάλλον.
Πρόκειται για ζεύγος επιδερμικών κυττάρων που συνδέονται με τέτοιο τρόπο,
ώστε να αφήνουν μεταξύ τους ένα μεσοκυττάριο χώρο (πόρο), που αποτελεί
την οδό προς τo εσωτερικό του οργάνου
ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ ο κώνος των κωνοφόρων που αποτελείται από σπερμοβλάστες και καρπικά λέπια
σε σπειροειδή διάταξη
ΣΥΓΚΑΡΠΙΟ λέγεται το σύνολο των καρπών, οι οποίοι συγκρατούνται στον άξονα της
ταξιανθίας και προέρχονται από πολλές απόκαρπες ωοθήκες (βατόμουρα,
ανεμώνη)
ΣΥΓΚΑΡΠΗ ΩΟΘΗΚΗ είναι η ωοθήκη της οποίας τα καρπόφυλλα έχουν κοινό στύλο.
ΣΤΥΛΟΣ είναι το τμήμα του υπέρου μεταξύ της ωοθήκης και στίγματος.
ΣΥΜΜΕΤΡΙΚΟ ΦΥΛΛΟ λέγεται το φύλλο του οποίου ο κατά μήκος άξονας το διαιρεί σε δυο
όμοια τμήματα.
ΣΥΜΠΕΤΑΛΗ ΣΤΕΦΑΝΗ λέγεται η στεφάνη της οποίας τα πέταλα είναι ενωμένα σε μικρότερο
ή μακρύτερο σωλήνα.
ΣΥΜΠΟΔΙΑΚΟ είναι το φυτό του οποίου ο βαστός σταματά την ανάπτυξή του στο τέλος της
βλαστικής περιόδου και την επόμενη χρονιά σειρά ανάπτυξης έχει ο αμέσως πλησιέστερος
υπο-βλαστός. με λίγα λόγια στα συμποδιακά φυτά η βλαστική αύξηση γίνεται από πάνω
πρός τα κάτω. Σε σπάνιες περιπτώσεις συναντάμαι στην ίδια χρονιά και του 2 τύπους
ανάπτυξης, τον μονοποδιακό και τον συμποδιακό.
ΣΥΝΆΝΘΗΡΑ ΑΝΘΗ, τα άνθη των οποίων οι ανθήρες είναι ενωμένοι.
ΣΥΝΘΕΤΟ ΣΚΙΑΔΙΟ, ένα σκιάδιο που αποτελείται από πολλά απλά σκιάδια.
ΣΥΝΘΕΤΟΣ ΚΟΡΥΜΒΟΣ είναι μια ταξιανθία η οποία αποτελείται από πολλούς απλούς
κορύμβους.
ΣΥΝΘΕΤΟ ΦΥΛΛΟ, το φύλλο του οποίου οι εντομές φθάνουν μέχρι το μεσαίο νεύρο.
ΣΥΝΟΧΕΑΣ το σημείο ένωσης των γυρεοσάκκων με το νήμα του στήμονα.
ΣΥΣΣΕΠΑΛΟΣ ΚΑΛΥΚΑΣ λέγεται ο κάλυκας που έχει τα σέπαλα ενωμένα.
ΤΑΞΙΚΑΡΠΙΑ μέρος του φυτού που φέρει πολλούς καρπούς μαζί
ΤΕΠΑΛΑ λέγονται τα πεταλόμορφα σέπαλα(τουλίπα κλπ.)
ΤΕΤΡΑΔΥΝΑΜΟΙ ΣΤΗΜΟΝΕΣ, όταν υπάρχουν 4 στήμονες από τους οποίους οι δυο είναι κοντοί
και άλλοι δυο μακροί.
ΤΡΙΓΩΝΙΚΑ ΦΥΛΛΑ λέγονται τα φύλλα των οποίων το έλασμα είναι τριγωνικό.
ΤΡΙΜΕΡΗ ΦΥΛΛΑ είναι τα φύλλα τα οποία αποτελούνται από 3 απλά φυλλάρια.
ΤΡΙΧΕΣ είναι εξαρτήματα της επιδερμίδας, ποικίλης μορφής, απλά, διακλαδισμένα ή
στεροειδή κλπ. Όταν οι τρίχες φέρουν στο άκρο τους σφαιρική διόγκωση,
ονομάζονται αδενώδεις.
ΤΡΙΧΕΣ ΑΔΕΝΩΔΕΙΣ Επιδερμικοί σχηματισμοί που έχουν ογκώδη κεφαλή, συνήθως
πολυκύτταρη, η οποία είναι υπεύθυνη για τη βιοσύνθεση και απέκκριση
διαφόρων ουσιών
ΤΡΙΧΕΣ ΑΣΤΕΡΟΜΟΡΦΕΣ πολυκύτταρες διακλαδισμένες αστεροειδώς τρίχες
ΤΡΙΧΕΣ ΕΡΙΩΔΕΙΣ μαλακές εύκαμπτες συστρεφόμενες τρίχες
ΤΡΙΧΟΕΙΔΗΣ στεφάνη είναι η στεφάνη που έχει πλατύ έλασμα και κοντό σωλήνα.
ΤΡΟΠΙΔΑ είναι η κατασκευή που προκύπτει από την σύναψη των 2 εσωτερικών πετάλων
του άνθους των ψυχανθών και έχει την μορφή καρίνα πλοίου
ΥΠΑΝΘΙΟ λέγεται η κορυφή του άξονα πάνω στην οποία φύεται το άνθος.
ΥΠΕΡΟΣ είναι η προέκταση της ωοθήκης που πάνω στον στύλο έχει το στίγμα.
ΥΠΟΓΥΝΟ ΑΝΘΟΣ είναι το άνθος του οποίου τα τμήματα του περιανθίου και οι στήμονες
εκφύονται κάτω από το επίπεδο της ωοθήκης
ΥΠΟΚΑΛΥΚΙΟ είναι ένας δεύτερος κάλυκας ο οποίος υπάρχει κάτω από τον κάλυκα.
ΥΠΟΦΥΗΣ ΩΟΘΗΚΗ, η ωοθήκη της οποίας η θέση είναι κάτω από την βάση των στημόνων.
ΦΟΒΗ είναι ένας σύνθετος βότρυς.
ΦΡΥΓΑΝΑ είναι πολυετείς χαμηλές πόες αποξυλωμένες στη βάση και θαμνοειδώς
διακλαδισμένες.
ΦΥΛΛΩΔΙΟ πλατύς μίσχος φύλλου που λειτουργεί σαν φύλλο με ή χωρίς έλασμα.
ΦΥΛΛΟΒΟΛΑ ΦΥΤΑ είναι τα φυτά τα οποία αποβάλλουν όλο το φύλλωμά τους τον χειμώνα και
δημιουργούν νέο την άνοιξη.
ΦΥΛΛΟΚΛΑΔΙΑ Ή ΚΛΑΔΩΔΙΑ είναι οι φυλλοειδώς πεπλατυσμένοι βλαστοί.
ΦΥΛΛΩΔΙΑ είναι οι πεπλατυσμένοι μίσχοι των φύλλων.
ΦΥΜΑΤΙΑ είναι εξογκώματα τα οποία υπάρχουν στις ρίζες των ψυχανθών.
ΦΡΥΓΑΝΑ είναι πολυετείς χαμηλές πόες με αποξυλωμένη βάση και θαμνοειδείς
διακλαδώσεις.
ΧΕΔΡΩΠΑΣ είναι ο λοβός.
ΧΩΡΙΣΤΟΠΕΤΑΛΗ ΣΤΕΦΑΝΗ είναι η στεφάνη που έχει ελεύθερα πέταλα.
ΧΩΡΙΣΤΟΠΕΤΑΛΟΣ ΚΑΛΥΚΑΣ είναι ο κάλυκας που έχει ελεύθερα σέπαλα
ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΡΠΟΙ είναι οι καρποί που προέρχονται εκτός από την ωοθήκη, και από άλλα
μέρη του άνθους.
ΨΥΧΟΜΟΡΦΑ ΑΝΘΗ, τα άνθη που έχουν ανόμοια πέταλα. Από τα 5 πέταλα της στεφάνης το
μεγαλύτερο σχηματίζει τον πέτασο που βρίσκεται στο πάνω μέρος, τα 2
πλευρικά σχηματίζουν τις πτέρυγες και τα άλλα 2, τα οποία συμφύονται στα
χείλη τους σχηματίζουν την τρόπιδα.
ΩΟΕΙΔΕΣ ΦΥΛΛΟ, το φύλλο του οποίου το έλασμα έχει την μορφή αυγού με το πλατύτερο
μέρος στη βάση του φύλλου.
ΩΟΘΗΚΗ είναι το κατώτερο τμήμα του υπέρου το οποίο φέρει τις σπερματοβλάστες.
ΩΤΙΔΙΑ είναι φυλλώδεις, μεμβρανώδεις ή λεπιώδεις προεξοχές ανάμεσα στον κολεό
και το έλασμα των Poaceae, ή στην βάση των φύλλων, των φυλλαρίων ή των
λοβών(πετάλων) της στεφάνης.
